nakikigaya kay lizzie

Statu....

Hanging by a thread <-- my life's status until further notice.

Hay...

What keeps me going?

I don't anymore.

I have to shake off this negative aura that's been surrounding me for the last few weeks. I have to cleanse myself and clear my mind. There's so many things going on that my brain and heart can't fully grasp the happenings around me.

I miss my old self. Saan na napunta yung batang laging nagsasabi na "Di si ___ ang magpapabagsak sa akin!" I miss me. The subtle fighter in me. The cheerful me. I want her back.

I had a chat with my colleague and she told me that instead of dwelling on the negative parts of my job, why shloudn't I do something to turn it around. And she's right! I had done that many times before in the past. But why am I finding it hard now? Well I just need to try my best. Stop thinking of the bad things that has not happened yet. Because the more you think about something, sometimes it becomes real. And I really want the best for every event. I don't want to give up. My mind tells me don't give up but my heart tells me otherwise. But since I am a logical person and emotion comes second, most likely I'll stay until I can finally go. I wonder when will that happen?

Basta aja!! go!! go!! go!! kaya ko to!! Ika nga ni Jasmin sa tagalized version ng My Girl, tira!! tira!!

More energy mas happy...

work + metal stress + pressure + OT= unhappiness.

I am obviously not happy. I perfectly know the reason for this unhappiness.  And I just want to get this over and done with. I'm so frustrated and all of the things happening around me is becoming to much to bear. There were days that I want to cry and scream for all its worth. Just to let it all out. And it's so sad because I'm not like this. I'm far from the girl I used to be. Gone was the optimistic and always smiling girl who loves to laugh. Now I'm glued to my chair, forever looking at the monitor. Dreading that I might have done something wrong again. I am forever fearful of the things that has not happened yet. And it depresses me. It dampens my soul. I don't want to be a gloomy workaholic person. The more hours I stay at work the more I long to break free. It' not healthy! For the past days I've been feeling neck and shoulder pain. There were times that I felt that my surrounding was spinning. I have to close my eyes to steady myself. 

Hay masama na talaga ito... God help me please????

Long overdue letter...

Huy miss kita. Minsan naaalala kita. Naiisip ko nga minan na sana joke lang ang lahat o kaya masamang panaginip.Na one day magigiing ako at nandyan ka pa din. Kasama namin mag mall, manood ng sine, videoke o kaya tumambay at magkwentuhan nkatulad ng dati. Sana lagi pa din tayo nagpapapicture at buo pa din tayo. 

Nasabi ko ba sayo na love kita kahit lagi tayo nag aaway? uyyy... minsan lang ako magabi niyan kaya pakakatandaan mo tong post na to. Namimiss kita sobra. Sana naiiyak ko na ang lahat pero alam ko na hindi pa din. Biruin mo almost 4 years din ako in denial? Minsan may times na alam ko na wala ka na pero ayaw tanggapin ng puso ko. Naiiyak na nga ako habang ssinusulat ito eh. Alam mo naman na matagal ko na balak gawin to pero I'm not strong enough na ituloy to. Sana nandito ka. Alam mo ba si Glai na meet na si Ryan? Naabutan mo ba yun? Ayun nag-away daw sila ngayon kaya madrama ang status sa YM. Si Ariane naman graduate na din. Magexam na siya para makakuka ng lisensya sa pagtuturo. Si Zon bumalik na sa family niya at may bago ng bf. Member pa siya ng choir sa simbahan nila. Di na nga pala sila nakatira dun sa bahay nila sa Timog malapit na sila sa Cubao ngayon.  Si Jaymie dalaga na huhuhu... di ako makapaniwala ang laki na niya at graduating na siya. Si Mellannie naman nagwowork na sa Smart. Ganoon pa din siya... super bait at huwarang ate. Minsan-minsan na lang kami magkita ngayon. Di kasi swak mga sched namin eh. Super demanding pa work ko, busy lahat ng tao. Sana kung nandito ka mas madami ang nakukulit ko na tao. 

Sana kahit lagi tayo nag-aaway dati eh nafeel mo man lang na isa ka a mga tao na nagpasaya sa HS life ko. Kayong lahat nila Mel, Ariane, Zon, Glai at Jaymie. Kaya minsan gusto ko na HS ulit tayo... para nandun ka at les complicated ang buhay. Assignments, test projects ang madalas na problema. May naalala ako... remember mag 2nd year tayo nun tapos tumawag ka sa bahay para sabihin na a Bicol ka na mag-aaral? Haha!! muntik na ko umiyak nun! Ikaw talaga! ;p At ang dami na palang nagbago!! Yung SM North ibang-iba na!! May Trinoma na din a tapat. Parang di mo pa alam mga kwento ko ah. Alam ko na kung naaan ka man eh nakikita mo lahat ng nangyayari dito.

Pero alam mo may times na naiiyak ako. May times na feeling ko numb ako. At hindi ko talaga mailabas yung hurt na nafifeek ko kasi wala ka na. Ayan! Naiiyak na naman ako. Last hristmas get-together namin eh naiyak ako. Sana sa mga ganitong bagay eh maiyak naman ako. Kasi alam mo naman proud ako na tao. Di basta-bata naiiyak sa mga bagay na nangyayari a akin. Pero pag dating sa mga palaba ayun naiiyak ako agad o kaya may ibang umiiyak. Pero lately lagi ko na lang feel na umiyak dahil a work. Naikwento ko na ba sayo work ko? Hay naku!! ayaw ko na!! pero baka nasasabi ko lang yun kasi pressured ako. Help me ah. Alam ko close kayo ni God at na sa pangangalaga ka na niya. I-hi mo din ako kay St. Jude. Pasabo sorry at di ko na siya nabisita a church niya at nakakapagdaal sa kanya. Basta be happy always ha. Thank you sa lahat-lahat. Miss ka namin... pero wag mo ako tatakutin ah... Alam mo naman matatakutin ako. Sorry din a lahat ng heartache na binigay ko sayo. Alam ko umakit ulo mo sa akin. Basta mahal ka naming lahat. Kahit wala ako maibibigay sayong cake... Happy Birthday! muntikan ko pa makalimutan di ba? sorry... ;p Happy birthday ulit!!